De term "steenwerk" gaat terug tot de 9e eeuw. Het beschrijft gebouwen die vaak kunnen worden toegeschreven aan de romaanse en gotische bouwstijlen. Deze dienden als opslagplaats voor de bezittingen en goederen van rijke burgers en patriciërs. Maar ze boden ook een veilige haven in gevaarlijke situaties, zoals stadsbranden. Tot de tijd van de Renaissance in de 16e eeuw werden de steenfabrieken in hun oorspronkelijke massieve opzet gebouwd, daarna werden de massieve constructies geleidelijk afgebouwd.

Het Osnabrücker steenwerk

In Osnabrück ontwikkelde zich tussen de 12e en 14e eeuw een aparte vorm van steenwerk. Deze bestond meestal uit een combinatie van steenwerk en een vakwerkvoorbouw, die als afzonderlijke gebouwen herkenbaar waren. Relevante delen van de gebouwen werden gebouwd met schelpkalksteen uit de groeve van de huidige Botanische Tuin op de Westerberg. Deze kon gemakkelijk worden ontgonnen en dichtgemetseld. Voor het grootste deel werd Darum zandsteen gebruikt, dat gemakkelijker te bewerken was en zelfs gepolijst kon worden. De voorbeeldige opbouw van een Osnabrücker steenfabriek wordt in de volgende meer gedetailleerde beschrijving van het gebouw in de Bierstraße toegelicht.
Het gewelfde dak, kenmerkend voor de vroege steenfabrieken, is nog in eenentwintig exemplaren in de stad te vinden. In totaal zijn er vandaag de dag nog ongeveer dertig steenfabrieken in de oude stad te vinden, meestal verborgen in tweede rijen of in achtertuinen. De zeven oudste hebben nog steeds een beslissende invloed op het stadsbeeld van Osnabrück, de stad van de vrede. Osnabrück wordt ook wel de "hoofdstad van de steenfabrieken" genoemd, omdat het in totaal het grootste aantal steenfabrieken heeft en het grootste aantal bewaard is gebleven.
Enige steenfabrieken werden tijdens de Tweede Wereldoorlog ook als bunkers gebruikt, maar de meeste hebben het geallieerde bombardement ongeschonden doorstaan.

Het oudste steenwerk in "Bierstrasse nr. 7"

Het steenwerk in Bierstrasse 7 is samen met het gebouw in de Dielingerstraße 13 ongeveer 1000 jaar oud en is een van de oudste van de (in het beste geval 300) steenfabrieken in Osnabrück en kan worden gedateerd op ongeveer 1220. Ander onderzoek suggereert ook het jaar 1180.
In tegenstelling tot het voorhuis met één verdieping, dat geen kelder had, had deze steenfabriek vier verdiepingen met elk een kamer en een kelder. De begane grond kon ook voor bewoning worden gebruikt. De muur tussen het voorhuis en het stenen gebouw was 2,50 meter dik, terwijl de overige buitenmuren 1,40 meter dik waren. De strikte scheiding van kelder en bovenverdieping door twee deuren op de begane grond kwam ook overeen met de gebruikelijke bouwwijze. Aan dit gebouw is nog goed te zien hoe de Steinwerke als brandbeveiliging fungeerden: brandsporen wijzen erop dat het voorgebouw afbrandde, maar dat het Steinwerk het vuur tegenhield.

Heden ten dage

Nu vervullen de muren van de Osnabrücker Steinwerke vele functies. In de Bierstraße heeft bijvoorbeeld de monumentenzorg zijn intrek genomen. Gastronomie is te vinden in de Steinwerke in de Turmstraße en de Dielingerstraße en in het Romantik Hotel Walhalla, rustiek ingebed in de oude binnenstad van Osnabrück.