De tunnel was bedoeld om mijnbouwactiviteiten, die toen uitsluitend plaatsvonden ten noorden van de Piesberg, te verbinden met het gebied ten zuiden van de berg waar in 1857 het nieuw gebouwde treinstation in gebruik werd genomen.
De Hasetunnel werd niet alleen gebruikt voor kolenwinning, ook grote hoeveelheden putwater die in de mijn werden aangetroffen, werden hierdoor afgevoerd. Het zoute putwater dat vervolgens de Hase in stroomde, leidde tot grote milieuproblemen waardoor de mijn uiteindelijk in 1898 werd gesloten.
Na de sluiting van de mijn werd de Hasetunnel in de Tweede Wereldoorlog opnieuw gebruikt als schuilkelder. Als gevolg van een doorbraak slibde deze later volledig dicht.
 
Het Museum Industriekultur Osnabrück liet de tunnel vanaf 1997 weer blootleggen en opende in september 2000 een deel van de schacht en de ca. 300 meter lange tunnel voor museumbezoekers.

In een oogopslag