Het fotografenteam Sebastian Wells (Duitsland) en Vsevolod Kazarin (Oekraïne) heeft donderdagavond 4 mei de "Duitse Vredesprijs voor fotografie" ontvangen van de stad Osnabrück en de plaatselijke papierfabrikant Felix Schoeller. Tijdens de prijsuitreiking in het Museumsquartier Osnabrück feliciteerde burgemeester Katharina Pötter de fotografen met de ontvangst van de prijs van 10.000 euro. Wells en Kazarin zegevierden met hun werk "Young People Photographed in Kyiv, April and May 2022" tegen de internationale concurrentie van topklasse uit 98 landen.

De winnaars in de categorieën van de Felix Schoeller Photo Award, elk ter waarde van 5000 euro, zijn Alain Schroeder, een in Brussel wonende fotograaf, met zijn serie "Muay Thai Kids" in de categorie "Fotojournalistiek", Simone Tramonte uit Italië met de serie "Nieuwe paden naar de toekomst" in de categorie "Duurzaamheid" en Damian Lemański uit Warschau met "Kinderen van Lunik IX" in de categorie "Portret".

De titel "Best Young Talent" in de Felix Schoeller Photo Awards ging naar Lisa Marie Asubonteng, een Duits-Ghanese die in Berlijn woont, voor haar werk "The Holy Women". De Young Talent Award erkent getalenteerde jonge fotografen die veelbelovend werk maken met jong talent.

De winnende series en de werken van de genomineerden van de twee prijzen worden van 5 mei tot 6 augustus gepresenteerd in een tentoonstelling in het Museumsquartier Osnabrück.

Voor de derde keer heeft de stad Osnabrück samen met Felix Schoeller de "Duitse Vredesprijs voor fotografie" uitgereikt, die in 2019 van start is gegaan. De initiatiefnemers hebben de prijs in het leven geroepen vanuit de bijzondere geschiedenis van de stad. Als plaats van het Vredesverdrag van Westfalen in 1648 vat Osnabrück zijn geschiedenis op als inzet voor de vredespolitiek. Met het oog op de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne en de 375e verjaardag van de Vrede van Westfalen is de toekenning van de Vredesprijs actueler dan ooit.

"Vsevolod Kazarin en Sebastian Wells staan dicht bij hun generatie in Kiev, presenteren kunstenaars in hun samenwerkingsproject en maken burgers zichtbaar, als zelfbewuste burgers van hun stad. Aan de ene kant spreekt de schok van de invasie van hun gezichten, maar aan de andere kant vooral de vastberadenheid en veerkracht die zij tonen tegenover de dreiging," aldus juryvoorzitter Michael Dannenmann in zijn commentaar op de beslissing van de jury. "Het zijn documenten van de emancipatie van een moedige jonge generatie die de verworven vrijheden en rechten wil verdedigen. Ze maken duidelijk hoezeer vrijheid en vrede bij elkaar horen, ze laten zien hoezeer beide bedreigd worden en hoezeer voor beide gevochten moet worden", vervolgt de internationaal vermaarde portretfotograaf Michael Dannenmann.

"Ons bedrijf wordt rechtstreeks getroffen door de oorlog in Oekraïne. Twee Russische medewerkers die enkele maanden geleden nog collega's waren, zijn opgeroepen en gesneuveld. Daarom is het voor ons belangrijk om met de uitreiking van de Duitse Vredesprijs voor fotografie een voorbeeld te stellen. Wij voelen onze betrokkenheid als een verplichting en een zaak van het hart", benadrukt Hans-Christoph Gallenkamp, CEO Felix Schoeller. "De Duitse Vredesprijs voor fotografie is een belangrijk onderdeel van Osnabrück als vredesstad en laat zien dat we ook op het niveau van een gemeente actieve tekens voor vrede kunnen zetten", voegt Patricia Mersinger, hoofd van de afdeling cultuur van de stad Osnabrück, toe.

Duitse Vredesprijs voor fotografie voor Sebastian Wells en Vsevolod Kazarin

In hun werk "Young People Photographed in Kyiv, April and May 2022", tonen de twee fotografen Vsevolod Kazarin, een modefotograaf uit Kiev, en Sebastian Wells, een documentaire fotograaf uit Berlijn, de jonge generatie creatieve mensen in Kiev die niet ophouden hun identiteit te uiten, die wordt gekenmerkt door een coming-of-age vol revoluties, conflicten en oorlog. Door de middelen van de documentaire fotografie te gebruiken en de protagonisten uit de situatie en in hun respectieve omgeving te portretteren, zijn de foto's niet alleen een stijlreportage, maar een getuigenis van een historisch moment.

In een tijd van conflict en geweld is artistieke expressie hun vorm van verzet tegen tirannie, oorlog en onderdrukking. Fotografie en zelfexpressie door middel van mode zijn bedoeld om vrijheid te manifesteren door de verbeelding van een mooi heden en een mooie toekomst mogelijk te maken, emoties uit te drukken, een dialoog tot stand te brengen en de pijlers voor artistieke vrijheid in een oorlog overeind te houden.

Na het uitbreken van de oorlog van Rusland tegen Oekraïne besloot Sebastian Wells naar Kiev te reizen en ontmoette daar Vsevolod Kazarin. Samen fotografeerden ze niet alleen als een team, maar richtten ze ook soлomiya op, een pan-nationaal kunstenaarstijdschrift dat zowel in Duitsland als in Oekraïne wordt uitgegeven en wereldwijd wordt verspreid.

Vsevolod Kazarin (geboren in 2000) is kunstenaar en fotograaf. Hij werd geboren in de regio Luhansk en groeide op in een buitenwijk van Kiev, waar hij nu woont. Na zijn bachelor in fotografie aan de Nationale Universiteit voor Cultuur en Kunst in Kiev werkt Vsevolod Kazarin aan artistieke, redactionele en commerciële projecten. Sinds het begin van de oorlog tegen Oekraïne kan Vsevolod niet wegblijven van het onvoorstelbare agressieve geweld dat overal in zijn land plaatsvindt. Hij probeert manieren te vinden om fotografie te gebruiken als visuele taal om na te denken over deze onuitsprekelijk wrede realiteit.

Sebastian Wells (1996) is geboren en getogen in Berlijn. Als lid van het in Berlijn gevestigde fotografencollectief OSTKREUZ werkt hij aan opdrachten en eigen projecten als documentair fotograaf. Hij studeerde fotografie aan de Ostkreuzschule in Berlijn, de Fachhochschule Bielefeld en de KASK School of Arts in Gent en is galeriehouder bij Galerie Springer.

Genomineerden van de Duitse Vredesprijs voor fotografie 2023

Mattia Velati, Milaan / Italië "Jemen: schoonheid aan de rand van de oorlog".

Na acht jaar oorlog bevindt Jemen zich in een van de ergste humanitaire crises ter wereld. Het tweede staakt-het-vuren tussen de Houthi-rebellen, die in 2014 een staatsgreep pleegden, en de door een Saoedische coalitie gesteunde regering eindigde in oktober 2022, en het geweld barstte opnieuw los op enkele kilometers van Marib, de laatste stad in het noorden van het land die in handen is van de regering. Aden is de feitelijke hoofdstad van de zuidelijke staat Jemen geworden en is in handen van de STC, een afgescheiden partij. In de collectieve verbeelding is Jemen een land dat is verscheurd door oorlog en wanhoop, maar dat is niet alles.

Marib en Aden zijn getekend door de oorlog, maar in beide steden begint het leven ondanks de gevechten langzaam weer normaal te worden. Burgers bevolken de straten, op zoek naar plaatsen om samen te komen en hun gedachten af te leiden van een leven dat jarenlang zoveel leed heeft veroorzaakt en hele families heeft verdeeld of weggevaagd. Het is een verhaal opgedragen aan de Jemenitische bevolking die rust zoekt in een door oorlog verscheurde omgeving.

Yagazie Emezi, Lagos / Nigeria "Another Tale By Moonlight".

"Another Tale by Moonlight" is een herinterpretatie van Europese sprookjes waarin historische, culturele, ecologische en hedendaagse sociaal-politieke realiteiten van Nigeria naast elkaar worden gezet. Deze serie belicht verborgen verhalen en de verstrengelde morele complexiteit van beide culturen, terwijl de mogelijkheden van visuele vertellingen verder gaan dan de westerse normen. "Mijn identiteit als Igbo-vrouw, het ingewikkelde en complexe web van mijn geschiedenis en de herinnering aan deze vroege Europese fabels en tradities van "Tales by Moonlight" zijn een persoonlijke verkenning van mijn geschiedenis - en die van mijn land," zegt Emezi. "Another Tale By Moonlight" behandelt de problemen en strijd van ons verleden, heden en dreigende toekomst door de manieren te verkennen waarop deze conflicten, visueel geherformuleerd, waarheid kunnen spreken tot macht en actie.

César Dezfuli, Madrid / Spanje "Passengers"

"Op 1 augustus 2016 werden 118 mensen gered uit een opblaasbare boot die op drift was in de Middellandse Zee, op 20 zeemijlen van Libië. Een van de honderden boten die de afgelopen jaren van deze migratieroute zijn gered.

In een poging om deze realiteit een naam en een gezicht te geven, om deze tragedie te vermenselijken, heb ik de 118 mensen geportretteerd die zich aan boord van dezelfde boot bevonden, enkele minuten na hun redding. Hun gezichten, hun blikken, de sporen op hun lichamen.... weerspiegelen de stemming en fysieke toestand waarin zij verkeerden na een lange reis die hun leven al voorgoed had getekend.

Maar dat was nog maar het begin van dit project. Ik besefte al snel dat de mensen die ik portretteerde geen echte identiteit hadden. Ze waren niet zichzelf, maar het resultaat van een lange reis waarbij hun identiteit in de massa was verwaterd. De afgelopen zes jaar heb ik getracht de 118 van hen, die nu over heel Europa verspreid zijn, op te sporen om hun ware identiteit te begrijpen en te documenteren," aldus Dezfuli.

Alyosha, Düsseldorf / Duitsland "Project Hope".

Bioismen zoeken en vinden een nieuw thuis in de speciale scholen en asielen van Oekraïne. Ze zijn door mijnenvelden, verhoren en honderden controleposten gebracht en geven een licht van hoop aan leraren en leerlingen, aan hen die ziek en moe zijn, wachtend op het einde van thuisonderwijs en luchtalarmen, wachtend op het einde van bombardementen, zinloos geweld en wreedheid, wachtend op het einde van de schandelijke oorlog.

14 Oekraïense speciale scholen en neurologische en verpleegkundige instellingen adopteerden de fragiele, transparante biofuturistische vormen als teken van toekomstige надiя (hoop), vrede, vriendelijkheid en bevrijding van lijden.

De jury "Duitse Vredesprijs voor fotografie"

Michael Dannenmann is een internationaal bekende portretfotograaf uit Düsseldorf, juryvoorzitter van de Felix Schoeller Photo Award vanaf het begin en curator van talrijke tentoonstellingen.

Simone Klein is kunstadviseur en tevens onafhankelijk en publiekelijk benoemd en beëdigd deskundige voor fotografie in Keulen. Zij is lid van het bestuur van de Deutsche Gesellschaft für Photographie (DGPh).

Cathérine Hug is afgestudeerd in kunstgeschiedenis, informatica en journalistiek. Sinds 2013 is zij curator bij het Kunsthaus Zürich. Zowel in 2019 als in 2020 werd Hug opgenomen in de lijst van Zwitserse Top 100 Vrouwen in Business, Wetenschap, Cultuur, Media, Digitaal en Startups door het tijdschrift Women in Business.

Hannah Schuh werkt sinds 2013 als Visueel Directeur bij ART - Das Kunstmagazin. Na haar studie fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag begon zij haar opleiding tot beeldredacteur bij DIE ZEIT. Ze werkte als freelance fotograaf en beeldredacteur bij ZEIT en Tempus Corporate.

Nils-Arne Kässens is directeur van het Museumsquartier Osnabrück. Hij werd eind 2016 binnengehaald met het concept "Museum als Vredeslaboratorium".

Ulrich Schneckener is sinds 2009 hoogleraar internationale betrekkingen & vredes- en conflictstudies aan de universiteit van Osnabrück. Sinds 2016 is hij voorzitter van het bestuur van de Duitse Stichting voor Vredesonderzoek (DSF).

Meer informatie en alle andere prijswinnaars en genomineerden vindt u op www.felix-schoeller-photoaward.com.

Museumsquartier Osnabrück Lotter Straße 2, 49078 Osnabrück www.museumsquartier-osnabrueck.de