De markt van Osnabrück (in de volksmond ook wel marktplein genoemd) in het oude stadscentrum wordt naast de domburcht beschouwd als een van de stichtingscellen van de stad. Archeologische opgravingen hebben aangetoond dat er ten westen van de dom al in de 9e eeuw een marktnederzetting bestond. De markt vormt een centraal punt in de oude stad als verbinding tussen de wijk Heger-Tor in het westen en het terrein van de kathedraal in het oosten.
De markt wordt gekenmerkt door het architectonische ensemble van het stadhuis, de stadsschalen, de Mariakerk, de herenhuizen en de marktfontein. Op het plein wordt niet langer een traditionele weekmarkt gehouden, maar er vinden wel talrijke evenementen plaats. Op de markt worden bijvoorbeeld regelmatig de Osnabrücker kerstmarkt, de mei-week en de kinderbijeenkomst aan het einde van de stokpaardjestocht gehouden. In het verleden werden hier de promotiefeesten van de voetbalclub VfL Osnabrück, het festival "Osnabrück eet smakelijk" en andere evenementen en feesten gehouden. Er zijn ook demonstraties gehouden op het plein, dat een rijke geschiedenis heeft voor de democratie van de stad.

Geschiedenis van de markt

Het gebied van de huidige markt was oorspronkelijk dicht bebouwd. Het kreeg pas zijn huidige afmetingen toen in 1477 werd begonnen met het opkopen en slopen van de huizen die er stonden. Het oude stadhuis op de plek van de huidige stadsbibliotheek was een klein gebouw dat niet voldeed aan de eisen van de stad. Daarom besloot het stadsbestuur om op de huidige plek een prestigieus nieuw stadhuis te bouwen. Veel gebouwen, een hele steeg en de voormalige begraafplaats St Mary's moesten hiervoor wijken. De begraafplaats werd verplaatst naar de noordkant van de kerk en bleef daar totdat de Franse bezettingsmacht onder Napoleon aan het begin van de 19e eeuw het begraven in het stadscentrum verbood vanwege het risico op epidemieën. De bouw van het stadhuis begon in 1487, duurde tot 1512 en kostte het equivalent van ongeveer 23 miljoen euro.

De marktfontein uit de 13e eeuw, die waarschijnlijk in de 17e eeuw werd gedempt, werd in 1984 herontdekt tijdens kanaalwerkzaamheden. Oorspronkelijk zou de burgerfontein halverwege de jaren 1980 op deze plek worden gebouwd, maar dit was niet mogelijk om redenen van monumentenzorg. Daarom vormt de fontein nu het middelpunt van het naburige Platz des Westfälischen Frieden. Tegenwoordig vormt een achthoekig wiel met kijkvensters het deksel van de oude fontein. De voormalige gemeentefontein voor de trappen van het stadhuis werd in het plaveisel gemarkeerd door een bronzen wiel.

De kleurrijke trapgevelhuizen

De kleurrijke, laatgotische trapgevelhuizen van rijke Osnabrücker burgerlijke families bepalen ook nu nog het beeld van de markt. Vooral in de 16e eeuw werd de trapgevel, oorspronkelijk afkomstig uit Vlaanderen (nu België), wijdverspreid in Noord-Duitsland als een getrapte vorm van gevelversiering. Dit waren pronkgevels, de stenen gevels waren bedoeld om burgerlijke pracht en macht uit te beelden. Daarachter stonden de eigenlijke woongebouwen in de vorm van vakwerkhuizen. Het was niet nodig om de binnenplaatszijde te versieren omdat deze niet zichtbaar was voor het grote publiek. Toen de gevels in het skelet werden geplaatst, werden de bestaande vakwerkhuizen vier meter "afgesneden" omdat ze te ver uitstaken op het nieuwe marktplein. De open gevels werden gesloten met de nieuwe gevels.

In de loop der eeuwen werden de huizen zelf vele malen verbouwd en gerenoveerd, terwijl de gevels bleven staan. Tijdens de bombardementen op Osnabrück in de Tweede Wereldoorlog werden de herenhuizen verwoest, maar de gevels bleven behouden, met uitzondering van de voormalige apotheek Ameldung (nu het Erich Maria Remarque Vredescentrum). In de naoorlogse periode werden de huizen aan de zuidkant van de markt gereconstrueerd als laatgotische zadeldaken uit de 16e eeuw.

De Ameldung Apotheek

Het "Erich Maria Remarque Vredescentrum" is sinds 1996 gevestigd aan de Markt 6. Hier staat het bureau van de beroemde schrijver. Hier zijn bijvoorbeeld het bureau, de foto's en manuscripten van de beroemde auteur te zien in een permanente tentoonstelling. Deze worden aangevuld met tijdelijke thematentoonstellingen. Remarques bekendste werk is zijn roman "Im Westen nichts Neues."
De architectuur van het gebouw zoals het er nu uitziet, doet denken aan het Osnabrücker classicisme aan het einde van de 18e eeuw. De tweede apotheek van Osnabrück, de "Löwenapotheke", was echter al aan het begin van de 17e eeuw op deze plaats gevestigd, waarschijnlijk als gevolg van de ervaringen in de voorgaande pestperioden. Het werd bekend onder de naam van de eigenaars, de apothekersfamilie Ameldung. Als apothekers behoorden deze opgeleide mensen, samen met artsen en predikanten, tot de intellectuele elite van de stad. In de middeleeuwen namen apothekers vaak ook medische taken op zich. Naast medicijnen verkochten apotheken in die tijd ook cosmetica, delicatessen en sterke drank. Ten tijde van het Vredescongres werd de Ameldung Apotheek niet alleen gebruikt door afgezanten, het diende ook als hun officieuze en informele ontmoetingsplaats en sociaal centrum. Het familieregister van apotheker Johann Friedrich Etschenreuther geeft nog steeds informatie over de illustere bezoekers tijdens de vredesonderhandelingen.
Het gebouw werd zwaar beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1944, maar werd herbouwd in 1958.

De apotheek is vandaag de dag bekend vanwege Anna Ameldung, de vrouw van raadslid en apotheker Heinrich Ameldung. Zij was het laatste slachtoffer van de heksenjacht in Osnabrück dat in 1636 door onthoofding stierf. In de wijk Schölerberg is de Ameldungstraße sinds 1925 naar deze oude Osnabrücker familie genoemd. De laatste mannelijke vertegenwoordiger was apotheker en raadslid Heinrich Christoph Ameldung, die in 1803 overleed.

Het Plein van de Vrede van Westfalen

In de directe omgeving van de markt nodigen de schaduwrijke zitjes op het Plein van de Vrede van Westfalen uit om de burgerfontein van dichtbij te bekijken. Het illustreert de belangrijkste gebeurtenissen uit de geschiedenis van de stad.