"Zolang er mensen zijn, staat hoop op wankele grond." - De nieuwste trilogie van Elfriede Jelinek beschrijft tegengestelde redenen voor de algehele desintegratie van de wereld. De dodelijke zon schijnt van bovenaf, terwijl van onderaf een man de sterfelijkheid van alles betreurt en een oplossing zoekt in de lucht. De klimaatverandering, met zijn stijgende temperaturen, extremere droogtes en stijgende zeespiegel, bedreigt niet alleen ons mensen. We liggen nog steeds op het strand en worden bruin, maar we kunnen de vergankelijkheid niet langer negeren. Het einde nadert, ook in ons privéleven. In het laatste deel onderzoekt de auteur de angst voor eenzaamheid, het verlies van dierbaren, de angst voor het einde van de menselijke beschaving, de angst voor verval. Is het nog mogelijk om de dreigende catastrofe af te wenden? De Nobelprijswinnaar zoekt uitputtend naar het antwoord op de vraag: Waarom zijn mensen zulke "kwade gasten" op aarde?

Bekijk website

Algemene informatie